Oversteek gemaakt

Location

Vier weken zitten we bovenop elkaars lip. Zeven dagen per week, 24 uur per dag. Daar hebben we zo’n 20 vierkante meter netto leefruimte voor. De oceaan swell zorgt ervoor dat Bess iedere dag verder opgestuwd wordt in de vaart der vertrekkers. Onderdeks worden we echter voortdurend heen en weer geslingerd vanwege deze zelfde swell en de soms venijnige golven. Daarnaast is er het voortdurende geluid van wind en golven.
Op vrijdagmiddag 7 januari laten we ons anker zakken in de baai van Scarborough, de hoofdstad van het eilandje Tobago, 40 mijl ten oosten van Trinidad. Bijna 3200 mijl staat er op de teller, een kleine 6000 kilometer. Eindelijk rust; we liggen stil, het lawaai is voorbij.

De rechte lijn van Lanzarote naar Tobago die we in de kaart ingetekend hebben, hebben we niet kunnen varen. Vanwege veel wind en windstiltes hebben we zuidelijk gevaren tot aan de Kaap Verden. Net ten noorden van de Kaap Verden hebben we de passaatwinden opgepakt. Dat is zo´n 300 mijl extra ten opzichte van de rechte lijn. In de planning hadden we rekening gehouden met een tocht van 25/30 dagen. We zijn heel blij dat het in 28 dagen gelukt is.
Per 24 uur hebben we gemiddeld 116,5 mijl afgelegd. Het minimum was een drijfpartij met 38 mijl in 24 uur half december. De maximale afstand was 151 mijl op 6 januari 2011. Tijdens één van de windstille dagen hebben Maarten en Eelke in de oceaan gezwommen.

Van te voren kunnen we ons absoluut geen voorstelling maken van een trip van vier weken over zo’n onmetelijke plas als de Atlantische Oceaan. Maar ook achteraf is het moeilijk om je voor te stellen wat we nu precies gedaan hebben.
Al heel snel na ons vertrek uit Lanzarote krijgen we een dagritme aan boord, waar we alle vier goed mee uit de voeten kunnen. Dat betekent dat we rond 09:00 uur in de kuip ontbijten, en daarna gaat ieder zo’n beetje z’n eigen gangetje. Dat kan van alles zijn: nog een paar uur slapen, klein onderhoud, schoonmaken, lezen, muziek luisteren, in de verte staren en/of intensief aan je lief denken. Rond 16:00 uur starten we met de voorbereidingen van het avondeten (het wordt vroeg donker) en om 19:00 uur gaan de eersten alweer naar bed.

Halverwege de oversteek spreken we elkaar vermanend toe. We constateren dat we nonchalant worden met onze veiligheidsmaatregelen. Het leven aan boord wordt zo gewoon, dat we de neiging hebben zonder aangehaakte lifeline over het dek naar voren te gaan. Dat is gevaarlijk omdat Bess soms onverwachte schuivers maakt. De veiligheidsmaatregelen worden weer strikt toegepast!

Lopende de trip verschuift onze aandacht van de dag naar de nacht. Dat betekent dat we overdag eigenlijk steeds minder doen en al onze energie opsparen om ‘s nachts tijdens de wacht alert te zijn op de dingen die komen gaan (en die bijna nooit blijken te komen). We hebben een wachtsysteem waarbij ieder een paar uur in z’n eentje volledig verantwoordelijk is voor koers, schip en slapende bemanning, dus dan moet je wel in topconditie zijn. Het werkt allemaal feilloos. Ook als we midden in de nacht een giga squall (intensieve regenbui met keiharde wind) over ons heen krijgen.

Scarborough, Tobago 7 januari 2011
Afgelegde afstand 3160 mijl